ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Tweet

Η Αθηνα ήταν η σπουδαιότερη πόλη κατά το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου που άκμασε ο Ελληνικός πολιτισμός. Κατά την «Χρυσή Εποχή» της Ελλάδας (περίπου 500 π.Χ. με 300 π.Χ.) ήταν το λίκνο του Δυτικού πολιτισμού και κέντρο πολιτισμού και διανόησης.
Είναι στις ιδέες και πρακτικές της αρχαίας Αθηνας που είχε τις ρίζες του και στηρίζεται αυτό που αποκαλούμε σήμερα "Δυτικός πολιτισμός». Μετά την χρυσή εποχή, η Αθήνα συνέχισε να είναι μια πλούσια πόλη και κέντρο πολιτισμού και γνώσης μέχρι και την ύστερη εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Οι σχολές φιλοσοφίας έκλεισαν το 529 από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιουστινιανό,περίπου 200 χρόνια από τότε που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αποδέχθηκε τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία. Η Αθηνα έχασε την αίγλη της και μετατράπηκε σε περιφερειακή πόλη. Μεταξύ του 13ου και 15ου αιώνα η πόλη πολιορκήθηκε και διεκδικήθηκε από τους Βυζαντινούς, τους Γάλλους και τους Ιταλούς ιππότες της Λατινικής Αυτοκρατορίας.
Το 1458 η πόλη κατακτήθηκε από τους Τούρκους και περιήλθε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο πληθυσμός της μειώθηκε καθώς οι συνθήκες διαβίωσης επιδεινώθηκαν μαζί με την παρακμή της αυτοκρατορίας. Μέρη της πόλης (συμπεριλαμβανομένων και πολλών αρχαίων κτιρίων) καταστράφηκαν τον 17ο, 18ο και 19ο αιώνα, καθώς διάφορες φατρίες προσπαθούσαν να ελέγξουν την πόλη.

Η Αθηνα ήταν σχεδόν έρημη και ακατοίκητη όταν έγινε πρωτεύουσα του νέου βασιλικού κράτους της Ελλάδος το 1833. Στις επόμενες δεκαετίες η Αθηνα ξανακτίστηκε και έγινε μια μοντέρνα πόλη. Η επόμενη φάση μεγάλης επέκτασης ήταν το 1923 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, οπότε πολλές γειτονιές δημιουργήθηκαν, κυρίως άναρχα, από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη κατακτήθηκε από τους Γερμανούς και ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια του πολέμου υπέφερε πάρα πολύ και υπέστη μεγάλες καταστροφές.
Μετά τον πόλεμο η πόλη άρχισε ξανά να μεγαλώνει, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του '60 οπότε παρατηρήθηκε έκρηξη στην οικοδομική δραστηριότητα, με την ανέγερση πολλών πολυκατοικιών τόσο στο κέντρο όσο και στα προάστια της Αθηνας.

Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε Ε.Ο.Κ.) το 1981 έφερε καινούργιες επενδύσεις στην πόλη, μαζί όμως με προβλήματα κυκλοφοριακού και ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η χρήση καταλυτικών οχημάτων βελτίωσε κατά πολύ την ποιότητα της ατμόσφαιρας, χωρίς ωστόσο να λυθεί οριστικά το πρόβλημα που στον 21ο αιώνα αφορά κυρίως ρύπους όπως το όζον και τα αιωρούμενα σωματίδια.
Η κατασκευή του κέντρου βιολογικού καθαρισμού στη νησία της Ψυτάλλειας, όπου γίνεται η επεξεργασία των λυμάτων της Αθηνας, βελτίωσε βραχυπρόθεσμα την ποιότητα των θαλασσών και των παραλιών της Αττικής, πριν ανακύψει πρόβλημα διάθεσης της λυματολάσπης.

Ως πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους και κέντρο των πολιτικών εξελίξεων, η Αθηνα υπήρξε τόπος γεγονότων-οροσήμων της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Εδώ έγινε η Επανάσταση της 3ης Σεπτέμβρη το 1863 που αναδιαμόρφωσε την πολιτειακή φυσιογνωμία του κράτους.
Η πόλη έγινε θέατρο πολυάριθμων κινημάτων και πραξικοπημάτων για περισσότερο από 50 χρόνια, από το κίνημα της Εθνικής Αμύνης, τα πολυάριθμα κινήματα του ελληνικού μεσοπολέμου έως το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967.
Εδώ παίχτηκε η πρώτη πράξη του Ελληνικού Εμφυλίου, τα Δεκεμβριανά, όπως επίσης αποκαταστάθηκε η κοινοβουλευτική δημοκρατία μετά την πτώση της Χούντας το 1974. 

Η ονομασία της πόλης της Αθήνας

Το παλιότερο όνομα της πόλης της Αθήνας ήταν Ακτή και κατά την μυθολογία είχε ονομαστεί έτσι από τον πρώτο της βασιλιά τον Ακταίο. Αργότερα όταν ο Κέκροπας, που είχε σώμα δράκοντα, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Ακταίου ονόμασε την πόλη Κεκροπία. Επίσης από την αρχαία μυθολογία είναι γνωστό ότι το όνομα της πόλης των Αθηνών προήλθε από την Θεά Αθηνά, την θεά της Σοφίας των Αρχαίων Αθηναίων, αλλά και όλων των Ελλήνων. Ο μύθος μας παραδίδει ότι ο βασιλιάς Κέκροπας αποφάσισε να ζητήσει από τους θεούς έναν προστάτη και επειδή παρουσιάστηκαν δυο, η Θεά της Σοφίας Αθηνά και ο Θεός της Θάλασσας Ποσειδώνας έπρεπε να γίνει αγώνας μεταξύ τους ποιος θα προσφέρει το πολυτιμότερο δώρο στην πόλη.

Mεγέθυνση φωτογραφίας

Έτσι πρώτος ο Ποσειδώνας χτύπησε το σύμβολό του, την τρίαινα, στο έδαφος και αμέσως εμφανίστηκε ένα ρυάκι με γάργαρο νερό, δώρο πολύτιμο για την πάντα άνυδρη Αττική. Έπειτα ήρθε η σειρά της Αθηνάς που χτύπησε με το δικό της σύμβολο, το δόρυ, στο έδαφος και φύτρωσε εκεί που είχε κτυπήσει μια μικρή ελιά. Ο Κέκροπας ως κριτής εντυπωσιάστηκε περισσότερο με το δώρο της Αθηνάς, όπως και οι γυναίκες της πόλης που ήταν περισσότερες από τους άντρες και έδωσαν σε αυτήν τη νίκη. Έτσι η Αθηνά έγινε από τότε ήταν η θεά -προστάτιδα της πόλης. Ο Ποσειδώνας, χολωμένος που έχασε τον αγώνα από την Αθηνά τιμώρησε την πόλη με το να μη έχει ποτέ επαρκές νερό. Λέγεται ότι από τότε η Αθήνα υποφέρει από λειψυδρία, κάτι που διαρκεί μέχρι σήμερα. Λέγεται επίσης, ότι εξαιτίας της έλλειψης νερού, που αποτελούσε μεγάλο πρόβλημα για την πόλη, αργότερα οι Αθηναίοι τιμώρησαν τις γυναίκες για την επιλογή τους, αφαιρώντας τους το δικαίωμα ψήφου!

Share